28 Nisan 2013 Pazar

All the love gone bad



Bazen çok korkuyorum, bu şarkıyı eskisi kadar hissedemem diye.
Şarkıları bile kaybetmekten korkuyorum artık, biliyor musun?
Onları bile kaybediyorum artık, senin yüzünden.
Sen yokken, onlar bile yoklar.
Sen yokken onlar bile çekilmez oluyor.
Haberin bile yok bu vedadan.

Seni affetmek istiyorum.
Çünkü senin hayatımda olmanı istiyorum.
Ama affedince tekrar incineceğimi de biliyorum.
Ne affedebiliyorum ne de veda edebiliyorum.
Sanırım, senin veda etmeni bekliyorum.
En kötüsünü bekliyorum evet, senin veda etmeni.
Başa çıkmak için en zorunu seçiyorum.
Zaten böyle şeylerde hep ters olmuşumdur.
En zorunu yapıp, kolaylarına gelemeyenlerdenim.
Belki de acıtmaz, belki de delip geçer.
Ama gitmen gerek.
Beni, bırakman gerek.
Seni, bırakmam gerek.
Güçlü olup önüme bakmam gerek.
Ama istemiyorum ki.
Sadece seni istiyorum.

5 yorum:

konuşma kılavuzu dedi ki...

Güzel blog, tebrikler....


in flames dedi ki...

Ee, teşekkürler. :)

barlasb dedi ki...

Bir boşluktayım ve sırtımda kancalanmış ipler.. Ne geleceğe ne de geçmişime dönebiliyorum.. Sonsuz bir boşlukta havada asıldım kaldım ne umut edebiliyorum ne de hayal.. Eski bir yazımı anımsattı saygılar.. :)

Adsız dedi ki...

taslak yazdım neslihan

in flames dedi ki...

Şaşıramadım eski bir yazını hatırlattığına, artık eminim biz aynı kişiyiz. Bütün yazıların ve sen, bensin! Hoşgeldin bloguma bu aradaa, benden de sevgiler.. :)