9 Mayıs 2011 Pazartesi

forever alone




Bugün sanki kendimde değildim. Öyle saçmasapan şeyler yaptım ki.
Ben yaptığımı zannediyorum? desem bile, dayanamıyorum işte.
Kendime engel olamıyorum, cidden birgün beni kovalicak ama o gün gelene kadar.. of.
Çokta bencilim, kız benim yüzümden geç kaldı yahu.
Konser işleri de kafamı kurcalayıp duruyor. Birşeyler yapmazsam iron maiden sahnedeyken evde oturuyor olucam.
Deliriyorum deliriyorum, bu kadar zor olacağını kim tahmin edebilirdi?
Şimdi sadece kitabın derinliklerin kaybolup, onu düşünmek istiyorum.
Ne kadar aptal işlerle uğraştığımı duysanız gülersiniz. Eskisi gibi blogta yazamıyorum.
O istek yok sanki içimde. Okunacak şeyler yazmadığımı hissediyorum, kimsenin dönüp bakmayacağı şeyler yazıyorum.
Çünkü anlatamıyorum, gerçekten anlatamıyorum.
Birilerine, kendini düşünmeyen, sadece beni düşünebilen birilerine açılmasssam patlayacağım.
Herşeyi bırakmak istiyorum, tüm bu manyaklığı.
Ama elimdeki şeyleri grandpaya kaptırmak olur bu sadece ve biliyorum ki buna katlanamam.
Geri dönmek isterim, döndüğümde baştan başlamaya katlanamam.
Daha fazla da yazamıyorum, ayşe facebook açmış yeniden açsıın yahu yerim onu çok seviyorum.
Gittim ben.