Çünkü ben, kan kırmızı dudaklarını büzüp bana doğru üflediğin nefese tutunmayan çalışan kül parçalarından başka bir şey değildim. Siyah değildim, arada beyaz hallerim de olurdu ama ben griydim.
Griydim çünkü yorgundum. Tutunmaya çalıştığım her seferde kırılan tırnaklarım kadar yorgun ve dağılmıştım.
Rüzgarının gelip beni parçalara ayırmasını ayakta durarak izledim.
Çatırdayarak solan kalbimin ateşi gibiydi senden aldığım her darbe.
Her darbe benden bir parçaydı, hayır senden bir parçaydı.
Öyle bir parçaydı ki beni işe yaramaz yığınlara çevirirken onu alıp içime sokmayı dilerdim.
Çoğu zaman hislerim birileri tarafından bölünerek parçalara ayrılıyor.
Biraz önce olduğu gibi birileri kapıdan içeri giriyor ve ben acı çektiğim köşeme geri dönüyorum.
Engel olacak, onu kollarından tutup dışarı atacak gücüm olsaydı ne olurdu ki, giden kişi gitmek isterken?
Güzel de konudan konuya atlarım mesela, anlamazsın bile.
Bir de ben güzel giderim.
Öyle güzel giderim ki istesem bile geri dönüşü olmaz.
Bazen yazıyorum ama birileri okusun diye değil, sadece karanlık biraz daha kararsın diye.
Bu yazıya başlarken bana ilham veren Lady Jane'e ve onun küçük kül yığınlarına teşekkür ederim. :)
7 yorum:
İlham vermek mi? Bence senin hiç de ilhama ihtiyacın yok."Güzel gitmek" tanımını çok sevdim.Biz, güzel gidenlerdeniz sanırım.
Kendi adına ve kendini anlamak adına yazdığına eminim.Zaten, popüler olsan burada işim ne.Bu demek değildir ki, popüler olan kötüdür.eski Tumblr ve blog hesaplarımda yaklaşık yedi yüz kadar insan vardı ve hatrı sayılır mesajlar, yorumlar gelirdi.Ama ben bir anda sıkılıp, temiz bir sayfa açtım aylar sonra.Çünkü, sanırım sadece kendi öz tarihimi yazıyorum.
Sen, kesinlikle güzel gidenlersin.
Teşekkür ederim buna emin olduğun için. Çünkü ben bile bazen emin olamıyorum ve senin yaptığın şeye çok özeniyorum. Sadece bu her zaman benim eksiklerimden biri oldu. Ben tek başımayken bile, belki geri gelir diye gidemedim. Öz tarihinin kocaman bir kısmını bir anda silmek nasıl bir his? Ben gidenlerin arkadasından bile bekledim çoğu zaman. Biliyor musun senin sildiğin blogun, silsende hala takip ediliyor görünüyor kumanda panelinde ve üstüne tıklayınca yazıların kısa bir bölümü okunabiliyor. Ben onu bile kaldıramadım. Nasıl bu kadar korkak olabildim ? Belki ben de güzel gittim ama zaten çok yalnızdım.
Blogspotun her şeyi kaldırdığını düşünüyordum otomatik olarak.
Çünkü aylar önce profilimin hepsini yoketmiştim.Şimdilik sadece bu var,yeni olan.
Araftan kalmaktansa cehennemde yanmayı seçmelisin sanırım, bir çözüm yolu olarak ve küllere ithafen..
Senin dumanlı yazılar diye bi kategorin var heralde Neslit. :D
Şaka şaka. yok cidden var. Güzel oluyorlar.
Bir de Different 4. bölüm yazı puntosu ne kadar miniminacık onu şağap bence, bir de 5. bölüm şağap bence. :)
öptüm sevdim.
Bir çözüm yolu olarak ve küllere ithafen :) Ben de usandım bu araftan zaten.. Çok teşekkür ederim değerli yorumun ve tavsiyen için o zaman.
Farkında değilim yine dumanlı olmuş :O Çok seviyorum sanırım..
Şağaptım!
Bende öpüp kocaman sevdim pislik. Sildin her şeyi ve ben pişman oldum sil dediğime.
Sen galiba biraz dumancısın kankaa..
Evet sen diyene kadar pek cesaret edememiştim ama video buluyosun madem kaydet bi şey yap mutlaka izlettir bak kızarım.
hadi iyi akşamlar sana :*
Yorum Gönder