Merhaba sevgili dinleyenler.
Aslında benim buraya "Kitabı Mukaddes'in boş sayfalarına yazılmış isim ve tarihler kadar barizdi." hakkında yazmam gerekiyormuş.
Bazen kelimelerle ifade etmek istemiyorum kendimi. İsimler ve tarihler kadar bariz olsun işte. Çünkü yetmiyor evrenin sundukları bana. Ve ben istiyorum ki okuldan ne kadar nefret ettiğim hakkında konuşayım burda. Ne kadar saçma sabahlara ve yollara uyandığım hakkında da konuşayım. İnsanlar hakkında konuşayım, hiçbirini yanımda istemediğim insanlar.
Ama konuşmuyorum sevgili dinleyen. Çoğu zaman yaptığım gibi resimlerin benim yerime konuşmasına izin veriyorum. Belki de bu yüzden yazılı resimleri bu kadar çok seviyorum.
Ayrıca dışarısından nefret ediyorum, insanlardan nefret ediyorum, sokaklardan nefret ediyorum.
Bu şehirden nefret ediyorum.
Nefret etmek anlamını yitirirken ben hala nefret ediyorum.
Bazen kendi kafamın için de olmak o kadar yorucu ki, ağlamak istiyorum.
Yalnız ben bu cümle hakkında yazamam demiştim, ben kafamda ne varsa onu yazarım demiştim.
İçimde ne varsa, o kelimelere dökülür işte. Plan yok, rahat var.
1 yorum:
he o şekil diyosun..:)) ne denir ki canım cıım ...
Yorum Gönder