Bir blog yazısı okuyup şöyle bir yorum yaptım;
Zorunlu olduğumuz, bizden hep çalan, çalmaya devam eden şu eğitimin bittiği günü bekliyorum, özgür olmayı. Ama ta ki biz gidip özgürlüğümüzü alana kadar geleceği yok.
Birşeyler yapmakta kenarı olmayan ben nehirden çıkmaya çalışmak gibi.
Sonra herşeyin bunun hakkında olduğunu anladım. Aslında başlarda eğitimin amacı bu değildi bence. Zamanla öyle bir hale geldi ki, bu sistem içinde o kadar acımasızca harmanlandı ki, gelinen noktayı görmek için başımızı kenarı olmayan nehirden çıkarınca, kafamıza tekmeyi yiyoruz.
Hatta tekme bile yemiyoruz, umursanmıyoruz. Çünkü asla çıkış yolu bulamayacak zavallılar olduğumuzun onlarda farkında. Başımızı çıkardığımızda da kör olacağımızı ve hala hiçbir şey görmeyeceğimizin o kadar farkındalar ki.
Gözümüze sokup dalga geçmeleri tam bir eğlence. Hepimiz eğleniyoruz bununla değil mi dostum ?
All day all night party, değil mi dostum ?
Bu şarkı nasıl da yakışır bu yazıya.
4 yorum:
yazdığını zaten çok beğenmiştim ama şarkıyla beni feci şekilde tavladın.
Boşa yazmıyorum demek ki, sevindim! :)
Birde müzik zevklerimiz aşırı tutuyor, bloglarındaki placebo etkisi <3
ben de buna çok sevindim :)
her zaman bloglarıma davetlisiniz sayın bayan!
Teşekkürler efenim! Zira bloglarınızın ve yazılarınızın hastasıyım :)
Yorum Gönder