Someone who cares

Bloggerin app'i dehset guzel olmus, cant believe that..
Eve gitmemi engelleyen bir guc var, 1 saat otobus bekledim, 20 dklik yol 40 dk surdu, minibuste inecegim yeri kacirdim. What the fuck?
Eve gidip bridget jones izleyecegimi yazacaktim, cunku sanki cok ihtiyacim var.
Ama benim o filmim degisti, digerini mi izlesem? Netsem?
Su markete ozmo getirsenize oclar.
Tanidik markette cok kotu birsey.herkese gulumse herkesle konus. Onu birak, herkes aldiklarini yargilasin?? Abi sanane lan sananeee. Her tanidiginin aldiklarini soruyorsun galiba. Onu ne yapacagimdan sanane?
Inanilmaz zeki, butun dersleri 100 olan biri olmak o kadar isterdim ki. Calissam olur zaten ona suphe yokta, ben kolay yolunu istiyorum. Calismadan yapacak zekiligi istiyorum. Bunu istemem de zaten aptalligimi gosteriyor. Hayatim boyunca ne zaman kolay yoldan istedigimi elde edebildim ki? Hatta Always try like a crazy, got nothing.
Simdi gidip birine esasli bir firca atmaliyim. Insani hayattan sogutan kisiler var. O kadar tutkuyla nefret ediyorum ki. En olmamasi kisiden nasil bu kadar nefret edebilirim? Insan bu kadar yakinindan nasil nefret eder. Ama inkar etmekten yoruldum. Ben cogu zaman annemden nefret ediyorum. Hayatimin buyuk bir bolumunu ederek gecirdim. Geri kalaninda ne kadar cok sevsem de, obur taraftan o kadar siddetle nefret ettim. Normalde neden bu kadar seviyorum peki? Cunku annem. Ama 2 insan nasil olur da bu kadar zit olur? Butun kavram ve tanimlarimiz, butun deger yargilarimiz. duygularimiz, davranislarimiz herseyimiz zit. Uyumlu olmaktan o kadar uzagiz ki. Sanki ben ozenmiyor muyum annesiyle arkadasi gibi arkadas olanlara? Ama hayir, bizim asla oyle olabilcegimizi dusunmuyorum. Genelde buraya kim oldugunu belirtmeden yazarim o yuzden garip geliyor, herseyi bu kadar net anlatmak.
Tartisamiyoruz bile. O benim dilimden ve soylediklerimden anlamiyor, bende onun. Onunla surekli kavga ederiz, butun kavgalarimiz da siddetli olur.Babam olmasaydi napardim? Iyi ki var. keske daha yakin olsak. Keske alip icime sokabilsem o adami. O kadar cok seviyorum ki. Gerci onunla kavgamiz daha siddetli olur cunku ayniyiz. Birbirimizin yansimasiyiz. Normalde cok iyi anlasiriz ve nadir, genelde de annem yuzunden kavga ederiz. Bazen, resmen beni annemden bile daha cok sevmesi beni cok mutlu hissetse de, hemen ardindan kotu hissettiriyor. Benimle surekli kavga halinde, ustune ustluk babam benim gercekten yanimda. iste bu, onun icin uzulmemi sagliyor. Uzulme de degil, cunku acima degil bu. Uzulmesini istemedigimden. Ayrica bak sinirim gecti bunlari yazarken ve onu da ne kadar cok sevdigimin farkina vardim. Sadece beni o kadar anlamiyor ki, aciklamam imkansiz. Beni anlayacak bir anne istemek cok mu ? Sadece beni anlasin. Yanimda olsun. Hani filmlerde olur ya, kotu seyler yapan kizlari aileleri yine de sevdikleri icin kollarlar. Annem icin boyle birsey dusunmek bile imkansiz. Onun tanimlari icinde yanlis yaptigim an beni evden atacagina ve uzulmeyecegine beni kalpten inandirmasi cok aci. Babam bile ne kadar kuralci da olsa, beni sevdigi icin bunu yapamaz gibi geliyor. Belki yapar ama, eninde sonunda o beni bulur korur kollar. Bana bu sevgiyi aktardi cunku. Hissettirdi. Unutmamak icin buraya da yazayim, bir kere annemle konusurken. Iste babanla evlenmeseydim sen olmazdin, ben olmasam sen olmazdin gibi birsey dedi. Cok ciddi bir sekilde, babam beni yine de dogururdu dedim. Hani bu mecazi ama abartma degil. O kadar cok seviliyorum ki babam tarafindan, o kadar ki beni dogurmanin bir yolunu bulur, her turlu dogururdu. Elinden geleni yapardi. Ne demek istedigimi anlayan anladi.
Sicak dus + big talk.

Lutfen, yalvaririm bir kere isler yolunda gitsin. Lutfen, Allah'im.