5 Kasım 2012 Pazartesi

Dils

Uzun zaman once olan ve beni uzmesi cok anlamsiz olan birsey neden kalbimi bu kadar acitiyor?
Ben ona ne zaman bu kadar deger verdim?
Icinde oldugum durum o kadar komik ki.
Kalpsiz bir hircinla pembe gozluklerini gozunde unutmus bir alingan.
Alingan ne kelime, kirilgan.
Onemsemedigi birinden bile kotu bir muamele gordugunde kirilan biri.
Eger esas kisiden o muameleyi gorurse kac parcaya ayrilir?
Sonsuza kadar bu hislerde mi kalacagim peki?
O soruyu ve cevabi coktan unuttugunda, aylar sonrasinda boyle seyler yazabiliyorsam.

Yakinimda olmasini o kadar cok diledim ki bu aci veriyor.
Ben ne yaptigimi zannediyorum?

O kim farkinda degilim galiba.

Hic hayal ettigim biri degil ama tam hayallerimdeki kisi.
Hayallerimdeki kisiyi onda gormekse dunyalar kadar zor.

Karanliktan nefret ediyorum ve onun yuzunden
Hic olmadigim kadar karanliktayim.
Hicbir isik aydinlatamiyor simsiyah kalbimi.
Simdiyse birakiyorum bu sacmasapan seyi yazmayi.

Sadece kalbi kirilmis bir kizim ve bu yazinin sonsuza dek gorunmez olmasini diliyorum.

1 yorum:

Adsız dedi ki...

Sen bu yazıya o kolyeden mi takmışsın acaba?
Ah ama yeter ağlıycam. Kac yerde gözüm doldu buraya inene kadar..
Inene yazarken başta yanlışlikla ibne yazdım. Hoş oldu. Ben bu arada. Ibneyim :)