4 Temmuz 2012 Çarşamba

Hello




Birden, honeyin çook eskiden hikayesini koyduğu şarkıyı açtım. Aynen onun yaptığı gibi koyoyorum buraya.
Ve öyle güzel ki, yine duygulandım.
Ve sonra bütün o linklere bakarken, içim hüzünle doldu.
Ne kadar özeldi, ne kadar kırılgandı.
Bilmiyorum bana özel geliyor. Eskisi gibi olabilseydi, o ortamı yakalayabilseydik.

Pörp takıntım geldi aklıma, sonra porselen bebeki hiç okumadığım için kötü-suçlu hissettim.
Uzun süredir honey ile yazıları hakkında konuşmadığımızı farkettim, hala yazıyor mu ki ?
Edebiyatı çok sevdiğim bir kez daha dank etti. Hayır sadece öyle, bazılarının tanımlayacağı gibi romantik kız işi şeyleri sevmiyorum beni saçma sapan hikayelerden hoşlanmıyorum. Edebiyatı seviyorum işte.
Keşke melody'i yani Ezgi'yi tanıyabilseydim diye geçirdim içimden.
Aslında biraz tanıyordum ama hiç yeterli olmamıştı, hiç arkadaş sohbeti olmamıştı.
Onun yazılarına deliriyordum ama hikayesi bitince de unutup gidiyordum.
Kendime kızıyorum, neden böyle vefasız olmak zorundayım ?
Değer verdiklerimi ve vermediklerimi de böyle umursamazca unutmak ve dünyama gömülmek zorundayım ?
Neden bazen, mahremiyet ve yalnızlık istediğim için insanları kendimden uzaklaştırıp, geri alamayacağım davranışlar da bulunuyorum ?

One tree hill'e başladım, en baştan.
Sanki şey gibi geldi, "ilk izlediğimde diziyi, tamda yaşımın ihtiyacı bölümlermiş.
O yüzden de çok sevmişim. Ama şimdi bunun için biraz büyüğüm."
Birşeyi çok sevdiğimi hatırlayıp, onu çok güzel anılarla hatırlayıp sonra onu okuduğumda, izlediğimde yada her neyse ona uygun bir eylem yaptığımdaki, hatırladığım kadar güzel olmadığı duygusu ve hayallerimin çöküşü çok berbat.
Keşke hatırladığım gibi bırakmaya da biraz cesaretim olsaydı, değil mi ?
Heey biliyor musun son günlerde salak salak kendime kızışlar, pişmanlıklar bilmemleler. Duygusal hikayeler, görülen resimler. Ve onların rüyalarıma girmesi. Sonra tekrar görülen resimler ve benim lanetlerim.
Ne silmeye cesaretim var ne de konuşarak kendimi küçük düşürebilirim.
Birgün silme cesarete bulacağım. Ama bugün, o gün değil.
HEY DOSTUM, KALDIR O ÜZGÜN KIÇINI DA GÜLÜMSE BİRAZ DEMEK İSTİYORUM KALIN KAFAMA.
En azından annemin aldığı deoatak o kadar güzel çicek kokuyor ki, her yanımdan mis gibi kokular yayılmasıyla mest oluyorum.

Hiç yorum yok: