1 Mart 2012 Perşembe

promises




Hayatım ne kadar hızlı ve kolay değişiyor ve ben buna ne kadar kolay alışıyorum, işte bu beni şaşırtıyor. İnsanlar girip, çıkıyor. Bazen kendimi hayatımı uzaktan izleyen bir bakış açısında buluyorum. Her gelen bir şeyler katıyor, birşeyleri kopararak, parçalayarak gidiyor. Kimse her zaman kalmıyor, kimse tamamen sevmiyor. Kimse hep güvenmiyor. İnsanlar hep değişiyor, hayat değişerek sürüp gidiyor. Öyle bir kısır döngü ve sen öyle bir içindesin ki bazen zaman duruyor, uzaktan bakıp bu hızlı akıma şaşırıyorsun.
Anlık mutluluklar yaşıyorsun hep, biliyorsun o anın içindeki herkes bir gün gidecek. Honey hep biliyordu mesela; people always leave. Ama yinede anın büyüsüne kapılıyorsun. Kendini kahkaların içinde buluyorsun. Mutlu da oluyorsun, hemde çok.
Bu içimdeki burukluk ne zaman gider bilmiyorum ama tek bildiğim zamanla kendimi çok iyi hissettiğim. İyiki var eecn.

1 yorum:

Lynn dedi ki...

Sen lise hayatını mümkün mertebe iyi geçirmeye bak. Sonra zaten ne yapsan yanında olacak kişiler var =))

not: ya niye senin yazıların bende gözükmüyor?