Life happened

Boyle olsun istemiyorsun, durumlar cok cok farkliyken ne kadar degisebilecegini, kime yabanci kime dost olabilecegini tahmin edemiyorsun. Hayat bunu hep yapiyor alip basina gidiyor ve sen ona ayak uydurmak zorunda kalirsin. Dur bizi ayirma ben onu cok seviyorum diyemiyorsun. Onsuz cektigin acilari da anlatamiyorsun, onu senden koparip kaliyor ve bir baskasinin yapiyor. Bir baskasinin. Bazen bir tanidik oluyor bazen tamamen yabanci. Parmak uclarindan kayip giderken sen sinirden tek bir laf bile soyleyemiyorsun, hep gidiyor. Hayat bir kez daha ihanet ediyor. Simdi guveniyorum ama yarin bir yabanci oluyor ya. Kabullenemiyorum. Kaldiramiyorum. Kaldirmak da istemiyorum. Geri almak istiyorum. Kolundan tutup sen bana aitsin demek istiyorum. O anlayana kadar onu kendime cekmek istiyorum. He bir de bu sene de sinifta kalmadan kurtarayim istiyorum, matematik falan duzelsin. Bu kadar sevdigim bir derste hoca yuzunden basarisiz olmam haksizlik. Dersler beni cok kasiyor. Ustune birde bunlar geliyor sikintili biri oldum ciktim burda. Keske bu kadar umursamasam. Kendime gelmeliyim diyecegim de olmayacak cunku ben buyum herkese baglanan vicik vicik seven sonra got gibi kalan bir insancik iste. Neyse ki son zamanlarda adam bana o kadar guzel davraniyor ki. Sanki sey gibi "hallam kizin 7529840448 tane derdi var birde bana uzulmesin yazik" ama yine de guzel, cok guzel. Onu sevmek cok guzel.