1 Ocak 2012 Pazar

One day the sun will shine on you

kendimi herşeyden uzak, geri çekilmiş, önüme geçmelerine izin vermiş, geri geri adım atmışım gibi hissediyorum. adamla olanlar, gerçekten kalbimi acıtıyor. mark olsaydı umursamazdım. o benim arkadaşım bile değildi ki. 2012nin ilk yazısı da böyle olmamalı biliyorum.
O zaman son zamanların bana getirdiği tek güzellikten bahsedelim. Ecem, ceylan gözlü miniş.
O öyle bir dost ki, o yokken okul bazen boş geliyor. Onla öyle eğleniyoruz ki, yetmiyor geçen akşam kaç saat telefonda konuştuk, tekrar analiz ettik olayları, öyle eğlendik, öyle güldük.
Neşe kattı bana. Beni takıntılarımdan kurtardı, sanırım yenilerini getirdi.
Evet, eski başımın belasını götürdü ama yenisini getirdi.
Onunla mutlu olabileceğimi sanarken herşey altüst oldu. Diğerinin bedelini hala ödüyorum.
Lanet olası güllü ve kore ikilisi. Şifre tabii bunlar, hayatıma çomak sokan ikili.
Birde di'min blogundaki bir şarkıyı açtım. çok güzel*-* one day - gary moore.
wasting love - iron maiden marka gidiyor öyleyse.
one day de adamcığıma gelsin. bana o yaptıklarından sonra, yine de onun için umutlarla dolu içim.
pazartesi sınavlarım başlıyor ama yine de pazartesinin olmasını ve ecemle ayşeyi görmek istiyorum.

ve tabi kii sevgili bloggerlar, umarım yeni yıl hepimizi ışığı hiç sönmeyen yıldızlara dönüştürür, bize umutlar getirir. Yeni tadlar, yeni hayatlarda bırakılan izler.
Hiç benlik bir cümle olmadı bu, ayşenin yan etkileri olsagerek <3

2 yorum:

Günlük Ayracı dedi ki...

"Ben de 93. izlek. 9*3=27, 9+3=12, 27+12=39, bi de senin blog var: 39+1= MHP'nin kuruluşunun 40. yıldönümü" diyebilmeyi isterken demiş bulundum galiba. Ama katılıyorum hani, yeni yıl böyle başlamamalıydı. Bu melankolik haller hiç iyi gelmiyor bünyelere. Sıyrılıp kurtulmak lazım bi kupa dolusu kahve ve fonda dönen duran bi parça Elsiane ile falan. Uykusuz bi geceyi daha sabah ettim sanırım, 3 saat sonra trene binip yolları aşındırmam gerek, henüz benim olmayan işim için. Veya öğlen de gidebilirim belki, bilmiyorum. Geliri gideri bol bi aklım var şu ara, ne yapsam bilemiyorum, karar vermekte zorlanır oldum. Pek şizofrenik geldim ben kendime ama değilim bence, önüne gelen "Şizofrenim ben!" diye piyasaya atılırken ı-ıh ben hiç değilim. Farklı olcam ya güya. Böyle işte. Daha mantıklı yorumlar yazabilmeyi de umuyorum gelecekte. One day the sun will shit on you.

in flames dedi ki...

evet şizofren değiliz biz, farklı olucaz ya. teşekkür ettim yorumun içiiin. aslında hep bir umut. hiç gerçekleşmeyen umut. yine de sun will shine diyelim ya.