Çalışmak ne zor şeymiş. 2 yıldır keyfime baktığım için mi böyle geliyor, yoksa herkes için bu kadar zor ve yorucu da herkes bunu kabullenip alışıyor mu bilemiyorum.
Kendimi yetersiz hissediyorum. Elimden gelen her şeyi yapıyorum. Sahne insanı olmadığımı her zaman biliyordum. Bu mesleği yapmamak için zaten tam 2 yıl direndim. Gene de kendimi burda buldum.
Ve gerçekten yapmaya çalışıyorum. Hala çalışıyorum, bırakmış değilim. Ama gelecek günler beni korkutuyor. Bu koskocaman sorumluluk beni korkutuyor.
Elimden gelenden fazlası verebilir miyim? Zaten yapabildiklerime bakıp şaşırıyorum, nasıl bunları yapıyorum diye ama yetmiyor. Hep daha fazlası gerekiyor.
Şimdiden maaşımla planlarımı yaptım bile. Ama bu planları gerçekleştirmenin karşısındaki bedel öyle ağır ki. Babama beni bunca yıl çalıştırmadığı için en içten teşekkürlerimi sunmayı da ihmal etmedim.
Hayat çok ağır ve acımasız. İnsanlar size bir şey vermeden istiyor ve istiyor.
Yorgunum. Hiçbir şey yapacak halim ve kafam kalmadı. Hafta sonu ne yapacağımı şaşırdım. Çalışmıyorken yorgunluktan herhangi bir şey yapabilen var mı?
Yaratıldığım şeyin peşinden gitmek istiyorum. Tek amacım bu. Hayat amacım bu.
Eğer o bu değilse, burda bu eziyeti neden çekiyorum?
Ve hocalarıma öyle alıştım ki. Hepsi çiçek gibi insanlar. Onları bırakıp gitmek istemiyorum. Ama çocukları bırakıp gitmek çok istiyorum. Belki büyük çocuklarımı değil ama, ufacık çocuklar beni öylesine korkutuyor ki. Bu sorumluluk omuzlarımı çökertiyor. Nefesimi kesiyor. Aklımı alıyor.
Ne yapmalıyım? Bu işin içinden nasıl sıyrılabilirim? Sıyrılmalı mıyım yoksa dayanmalı mıyım? Beni endişelendiren kısım, dayansam ve çabalasam bile düzlüğe çıkamama ihtimali. Düzlük neresi? Orda olmalı mıyım? Hayatın neresindeyim?
Yoğunluktan düşünmeye pek fırsatım olmuyor ama bu zor zamanımda beni yalnız bırakmasını beklemediğim ve öylece bırakan insanlara da teşekkürlerimi sunuyorum. Bana gösterdikleri gerçekler için.
Sandığım kadar size ihtiyacım yokmuş. Hiç olmamış. Hala da yok. Kendi isteğinizle yanımda olursunuz ya da olmazsınız. Seçim sizin. Ben de sizi ona göre bir yere koyarım. İşte bu kadar basit. :)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder