9 Nisan 2012 Pazartesi

Es

Bugun cok garipti. Yanima geldi oturdu, cokta utangacti. surekli ondekilere "benimle konusup yardim edin" temali bakislar atiyordu, yerim. Boyle birde yakin yakin oturdu bacaklari bacaklarimi sardi, isitti.. Bir ara uc dusurdu bacaklarimin arasina, uzaktti elini almak icin, bende uzattim ayni anda tabii el ele aldik ucu. Elleri sicacik. Tam ellerimi elleri icinde isitmak istedigim biri, tam.
Surekli ondekilere satasti. Birde bacaklarini cok acip kapayarak sallar o, stresten yapiyor onu heralde. Bir yandan da berfan arkadan espriler yapiyor. Ben "adaam yiaaa kikakakka" derken "cilvelenme kiz" diyor. Sonra adam yine o berbat siraya sigamiyoruz esprisini yapiyor.. En sonunda bu strese dayanamadi kalkti elinde kalemlik kitap, bir arkaya dogru gitti, birakti kitaplari ama oturmadi ayakta dolandi hafif. O sirada esy de "yerime geceyim mi, oturacak misin" diye sorunca "gecme oturacagim" dedi (beni, tam da "gitti oofff" derken birden heyecan basti) tekrar geldi oturdu. Bunlari yasarken guzel, anlatirken cok mutlu olmaceli
Ama yine de birseyler eksik. Onun gibi kalbim yerinden cikacak gibi atmiyor, bayilacak gibi heyecanlanmiyorum. Onunla boyle birsey yasamak benim ciddi anlamda oldurucu darbe olurdu. Bu mutluluk, heyecan, kizarip domates olma, carpinti ile donup kalir, hareket dahi edemezdim. Derdim ki onun icin "bana oyle bir yasama enerjisi katiyor ki, hicbisey istemiyorum ondan, benim olmasin sadece kalsin"
Ona olan heyecanim, hislerim o kadar ilkel, o kadar siddetliydi ki asla unutamam. Simdi ona baktigim da gordugum tek sey kirik dokuk hayaller, yeniden alevlenmeye can atan ama coktan sonmus tutkular.
Esy ondan bu kadar nefret etmese ne olurdu ki? Benim icin. Sevmesine gerek yok ki. En azindan benim icin, benim duygularima saygi gosterebilir, beni mutlu edebilirdi. Ama yapmiyor. Sanki herkes onun gibi guclu ve yoluna devam eden olmak zorundaymis gibi. Bir bakima beni dusundugunu de anliyorum fakat ben ne istedigime kendim karar verebilirim. Okusa kizardi bana ama hislerimi degistiremem uzgunum. Ondan sadece beni mutlu edecek seyler yapmasini dilerdim, benim ona yaptigim gibi. Onu dinliyorum, akil veriyorum, kusu izliyorum-dum onun icin. Ama son zamanlarda o bunlari hic yapmiyormus gibi. Bazen biraz uzak hissediyorum. Ama bu çapkın kızı çook seviyorum, canım benim.

Adam icin "oyle" heyecanlanmak, onu deli gibi sevmek isterim. Ben gecen sene okula tam gun devamsizlik yaptigimi bilmem mesela, yapmadim yani. Hep sabahtan yada bir onceki gunden gitmeyecegim der, ertesi gu oglen uyanir ve onu dusundukce, suan ne yaptigini neler kacirdigimi dusundukce icim icimi yer okula giderdim. O kadar somut, hislerimin gucune o kadar paralel bir ornek ki. Kim oglen kalkar da sirf bir tenefus birinin o guzel yuzunu gormek icin hazirlanip 2 saat yol gider, eline gecen 1 derse girmek olur?
Heh ne diyorduk, Tde cektigim acilardan sonra o heyecanli gunlere donmek isterim ama ne yapsam olmuyor. Mesela bunu eceye anlatmak istiyorum, ayseye. Ama dinlemiyorlar, hevesimi kiriyorlar. Oysa ben eceyi dinliyorum. Biraz da beni dusunse?
Neyse sikayet etmeye gelmedim, adamla olanlari bi yerlere kaydetmek istedim.
Birde sabah sinava girerken ayni siniftaydik, bir soru sordum, "gel otur" dedi sonra "yaklas" dedi "daha da yaklas" dedi hallam dibine girdim ne kadar guzeldi :)

Bir an bana yakin, sonra sanki hic umursamiyor. Sinav zamani stresi mi, ne bilmiyorum sinav zamanlari onu sevmek cok zor..
Hee birde esn derste priss konsere "yalniz gitmiyoruz adamla bir arkadasi da gelicekmis" dedi, bende "hee iyi gideriiz" dedim tabii adamin beni ve tepkimi izledigini biliyorum bagirip ciglik atamiyorum o an :D ki atar miydim onu da bilmiyorum. T de olsa kendini yerlere atardim. Ay hatta burda hic anlatmadim. Bir arkadasi ona bir kere, benim icin "seninki" demisti. Esy duymustu bunu. Resmen tuvaletin orda bayiliyordum boyle kaydim, dusuyordum hallam yarebbim ne kadar cok sevdim. "dusunuyorum ne kadar sevmis olabilirim.." bu sarkinin bizim icin anlami cok farkli, cok baska. İstiklal caddesi kadar, istiklal caddesi kadar... Ben ilk defa bir erkek icin agladim hayatimda sonracigima. O giderken, onun icin. Simdi de gozlerim doldu mesela. Ya adam oyle olsun yada bana t'mi geri verin. Boyle hissiz, bombos kalmak istemiyorum, istemiyorum. Aslinda ben tyi geri istiyorum. Hemde cok. Alabilir miyim bilmiyorum cunku ona bakamiyorum, ecemin tavri olsun, aysemsizlik olsun buna engel oluyor. Neyse adamdan devam ediyorum simdi. onunla konsere gitmek nasil olur bilemiyorum aslinda ya. Konserdeki ben, ben degilimdir mesela,dagitirim fazlaca. Adam da normalde cok efendidir, ayni benim normaldeki sakinligim gibi. Konserde o da dagitir mi? Dahasi, konserde ben onun yaninda rahat edip nasil dagitirim? Konserde en guzeli ya sevgili ya kuzen yada cok yakin arkadas oluyor. Oyle herkesin yaninda dagitmak kolay mi yahu. Dagitirim dagitmasina da ortama isinmak zaman alir biraz..
Sonra adamcigim "megadethe gidecek misiin" diye sordu. Bende "tabi kii ama sahne onu bitti offf ya" dedim. "Nerden buluyosunuz o kadar bileti kihahahahah" diyerekten koptu :D bilet degil de para demek istedi heralde orda of yerim dili dolandi.

Hatirla, kaybettigin hersey gibi.

Sonra sey dedi o da tuborg goldfeste gidecekmis. Benim de gitmem gereek ama biraz sartlari zorlamam gerecek onun icin galiba. Napsam ki. 18+ bir kere. O da babasiyla gidecekmis. Er ben abimle de gitsem, babamla da adamla yalniz kalma sansimiz olmayacak, cok garip olacak yahu.

Bugun de mesaj attim adaaaam megadethe geeeeeeeell diye.
Cevap atmadi.

Bugun garip bir olay daha oldu.
Evet bugun anlat anlat bitiremiyorum.
Ben : x
Adam : y

x- adaaam smsin var mi?
y- yok.
y- ama sen mesaj at
x- ahah ya smsin yoksa cevap atamicaksan neden mesaj atayim?
y- belki atarim.. (kizarir biseyler geveler ve x anlamaz burda dediklerini.
He canim he deyip gectim bende napiyim.
Manyak sey ya. Smsim yok ama sen mesaj at dermis yeriim <3

Ve dahasi adamla bizi cogu kisi biliyor. O olay da soyle oluyor;
Sene basinda ben onu cok iyi arkadasim olarak goruyor, cok yakin davraniyordum. Aklima asla o tarz dusunceler gelmemisti ki tipim bile degiil. Sonra esy bana bir gun "adam sana bir farkli bakiyor" dedi. O zamanlar beraber matematik cozerdik adamcigimla. Benim aklima soktu mu sacma sapan dusunceler. Aa ile esy konusurlarken ki ben esy'i agzindan laf almak icin gorevlendirmistim, aa demis ki priss adamdan hoslandigini cok belli ediyor. Ben tabi kii kaldim oyle. Belli etmek ne kelime, ben onun hoslandigini dusunurken lan? Ama anlamaliydim o kizla aramizda gecen su konusmadan "prisscigim, adamin sirasinda adin kazili?"
"aa oyle mi ben kazimadim valla bilemiyorum"
"aa ne demek istiyorsun canim yani adam mi kazidi adini?"
Megerse butun sinif, benim ondan hoslandigim icin oyle davrandigimi saniyormus. Adimiz da cikmis yani. Bundan sonra da bendeki adam sevgisi iyice alevlendi tabii. Ama aa ile sordurdugumuzda hep adamin suan sevdigi biri yok, yok diyor. Esy'in fallarinda da adamla olmayacak cikiyor. Allah'im ne olur olsa? Bir an once t derken neden suan adami cok istoyorum onu da bilmiyorum. Cok karmakarisigim ben cok.

En son da seyi anlatip gidecegim.
Biz esy ile sirada oturup sohbet ediyorkene;
Adam- priss kaarsim ben bi eseklik ettim cesareti sectim seni opmem gerek?
Priss- soklar ve mutluluktan ucma hali
Adam gelip, elini koyup oper. Vee hayalkirikligi. Ah be adam. Adam gibi adam olman guzel hos ama.. Opsen ne olurdu? Tamam tamam gidiyorum.
He birde -terlikle kovalicak simdi beni sayin okur- adam bana eskiden cok kaarsim derdi.
Ama ben bu iste benim hoslandigim sanildigini anladigim donem, 2 ay kadar adama oyle yabanci oyle yabanci davrandim gunaydini bile kestim. Cok utanmistim. Bir daha da bana kaarism demedi. Hihahahaha zaten kaarsin olmak istemiyorum ben senin :))))


İste boyle bir manyak oldum ciktim sayin seyirciler ve dusunsenize bunu tanidik birinin okudugunu, tam rezillik.
Milli guvenlige donus yapiyoruuum.

Hiç yorum yok: