23 Ocak 2011 Pazar
all fears.
Şuanda bir dilek hakkım olsaydı, O'nu dilerdim.
Sadece sevgisini.
Aşkını dilerdim.
Mutlu olmam için yeterdi belki de.
Herkes gitse o kalsa yeterdi?
Yeter miydi?
O kadar az tanıyorum ki.
Böyle düşünmem saçmalık.
Ama engel de olamam.
Neden bilmiyorum ben bir saç feşistiyim.
Saçı olmayan erkek ölüdür.
Ve onun saçları.
Falan filan diyecektim de.
Saçları da umrumda değil amk.
Sadece o bakışlar. Eğlendiğinde yüzünde beliren aydınlık.
Sırıtması.
Aslında cidden bir bok olmaması, başkalarına göre.
Aslında böyle olması gerekmez mi zaten.
Herkesin beğendiği popüler insanı değil de pek göze çarpmayan,
senin gözüne çarpar.
İşte benden önce biri farkettiyse.....
Böyle olur.
Zaten her konuda.T'yi bile görmüş amk.
GÖRMÜŞ.
Hayatta ne istediysem, onlara sahip olmuş.
En çok ne dilediysem.
Ben gözlerimi kapadığımda önüme geçmiş.
Ona yetişememişim.
Defolup gitsen mesela.
Uçsan mesela.
Yine de senden kaçamıyorum?
Sonra öyle işte.
Bir önceki yazımla aradaki ironi.
Ama mutlu olmam bile garip değil miydi.
Garipti tabii.
Lady D'Arbanville
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder