Kitabı sevmiş olan insanlar lütfen alınmasınlar. Bunlar benim kişisel duş1uncelerim ve zevkim. Son 1 saattir Aynı Yıldızın Altında adlı kitabın ne kadar rezil olduğunu düşünüp buna dair yorumlar okuyorum. Basından beri çok vasat bir kitaptı, ortalara doğru kelime oyunlarıyla, tekrarlamalarla kitabın içine çekildiğimi düşündüm ama kitap aynı vasatlıkla son buldu.. Içinde beğendim bazı sözler var, onları sadece kişisel olarak beğendim. Kendi hayatımda karşılığını buldum. Yoksa söyleyen kişinin söylemesi bana hiç çekici ve dürüst gelmedi.
Ilk once, 2 bakışmayla birbirlerine aşık oldular. Bundan daha cheesy ve bariz verilen *ilk görüşte aşk* görmedim. O akşam kız hemen çocuğun evine gitti falan derken, hiçbir şey yaşamadan hoop aşık oldular. Çocuk onun için dileğini harcadı Hollanda'ya gittiler. Seviştiler. Biri öldü diğeri üzüldü. Ama ben hiç birini hissetmedim. Sadece ölmeden önce sevişmek ve bir şeyler yaşamak isteyen 2 insan gibiydiler. Öyle yazılsaydı gerçekçi ve güzel bile olabilirdi. Üslup berbat, konu sıradandı. Çok sevdiğim bir arkadaşıma söz vermemiş olsaydım, kitabın filmine de asla gitmezdim. Hala öğrenmedim, bestseller olan kitap güzel olamaz. D&R'ın girişindeki o çok satan harika kitaplar rafindan uzak durma kararı aldım ve kendimi şiire adıyorum. 10 metre mesafeden Haydar Ergülen'e aşık aşık bakma şansı yakaladım geçen hafta, şimdi şiirlerini elimden bırakamıyorum. Yarın da kitabını alacağım.
Tekrar söyleyeyim, siz begendiyseniz, ne güzel. Benim için olmayan bir kitaptı..
Sanırım artık bir dönemi daha geride bıraktım. Bir 4 sene önce beğenir miydim diye düşünüyorum bu kitabı. Hayır yine beğenmezdim ama belki konusu için okurdum. Beni üslup açısından tatmin etmese de konusunu severek okuduğum kitaplar oldu. Ancak artık o konuda da epey seçiciyim. Bir kitaba başladıysam yarım bırakmaz mutlaka bitirmek isterdim. Artık öyle bir uğraşım yok. Vaktim değerli ve onu benim için hayal kırıklığı olacak bir kitaba hayır diyorum.
Bunu yemeklerde de yapıyorum. Yemek, ihtiyaç sınıfında geçen bir şey olduğu için bunu yapmak yanlıştır belki bilmiyorum ama beğenmediğim bir şeyi kesinlikle yemiyorum. Masada bırakıp kalkıyorum. Hem onu yiyerek kilo alacağım hem de yerken acı çekeceğim, olmaz öyle şey.
Her zamanki halimden daha da seçicileşiyorum. Sanırım hayat, memnun olmadığım şeylerle harcamak için çok kısa. Evet, onları bırakıp gideceğim. Dönüp bakmacayağım. Çünkü umrumda değil. I'll survive anyway. Or die. Whatever?!
Posted via Blogaway
